15 Temmuz 2016 tarihinde Türkiye, demokrasiye yönelik korkunç bir saldırıya maruz kalmıştı. Bu saldırı sırasında hayatını kaybedenlerden biri de sadece 16 yaşında olan Mahir Ayabak’tı. Mahir, genç yaşına rağmen vatanseverliği ve cesaretiyle birçok kişinin kalbinde derin izler bıraktı. Ancak onun kaybı, sadece anısına bir övgü değil; geride bıraktığı acı dolu bir yaşam hikayesidir. Özellikle annesi, Mahir'in kaybının ardından yaşadığı derin yalnızlık ve özlemle 9 yıldır mücadele ediyor. Bu haber, anne Ayabak’ın duygusal yolculuğunu, yaşadığı acıyı ve Türkiye'nin bu kaybı nasıl hissettiğini gözler önüne seriyor.
Mahir Ayabak, 15 Temmuz gecesi İstanbul’da meydana gelen darbe girişimi sırasında, yaşadığı muhteşem cesaretiyle dikkatleri üzerine çekti. Henüz sadece 16 yaşında olan Mahir, ülkesine sahip çıkmak için sokaklara çıktı. Kalabalıklar içerisinde, silahlara karşı göğsünü siper ederek demokrasiye olan bağlılığını gösterdi. Ne yazık ki, bu cesaret, onun hayatına mal oldu. Mahir’in ailesi, özellikle annesi, onun kaybını asla unutamadı. 9 yıl boyunca geçirdiği her dakika, bu kaybın ağırlığını daima yanlarında taşıdı. Anne Ayabak, o geceyi ve Mahir’in son anlarını henüz taze bir şekilde hatırlıyor. Bu olayın aradan geçen yıllar içerisinde değişmeyen bir etkisi var; acı hala canını yakıyor.
9 yıl süresince anne Ayabak, kaybettiği oğlunun anısını yaşatmak için çeşitli yöntemler geliştirdi. Mahir'in ismini yaşatmak, her zaman onun hayalini canlı tutmak için bir sebep oldu. Mahir’in fotoğraflarını evinin duvarlarına asan anne, her gün onunla konuşarak hatıralarını tazeliyor. "Oğlum, senin için buradayım. Seni asla unutmayacağım," diyen anne, gözyaşlarının her damlasında, kaybettiği evladının hatıralarını içinde barındırıyor. Ancak bu kaybın getirdiği zorluklar, sadece kaybedilen bir evlatla sınırlı değil. Mahir’in ölümünden itibaren yaşadığı sosyal, psikolojik ve duygusal zorluklar da oldukça ağır. Toplum içinde karşılaştığı ilginç durumlar, zaman zaman acısını kat kat artırıyor.
Türkiye, 15 Temmuz’un yalnızca bir darbe girişimi değil, aynı zamanda bir milletin direnişi olduğunu anladığında geç kalmış gibi hissetti. Ancak bu olayın kayıpları geride bıraktığı derin izler, hala tüm ülkede hissediliyor. Anne Ayabak, sadece bir anne değil; aynı zamanda birçok kişinin paylaştığı bir acının da sembolü oldu. Gelişen olaylar ve ülke tarihindeki bu karanlık geceler sırasında, bir evladın kaybı ve bunun sonuçları, toplumun önemli bir kesimini etkiledi. Mahir’in ölümü, sadece onun ailesine değil, birçok insanın yüreğine acı bir yaralar açtı.
Yıllar geçse de, kaybın acısı daima taze kalıyor. Anne Ayabak, birçok kez bu kaybın nasıl bir travma yarattığını dile getirerek, "Onu unutmamız mümkün değil. Her gün onun hatırasıyla yaşıyorum, ruhum ondan asla ayrılmıyor," diyerek duygularını ifade ediyor. Bu hikaye, yalnızca bireysel bir kaybın ötesinde; aynı zamanda toplumun ruh hâlini de yansıtan bir tablo. Öte yandan, Türkiye’de 15 Temmuz’da hayatını kaybeden diğer şehitlerin aileleriyle birlikte oluşturduğu dayanışma, acının nasıl paylaşıldığını, nasıl bir araya getirildiğini de gösteriyor. Mahir Ayabak’ın annesi, yine de her zaman mücadele ederek ve başkalarına destek olarak, kaybının getirdiği acıyı daha az hissetmeye çalışıyor.
Sonuç olarak, Mahir Ayabak ve annesi, Türkiye'nin tarihi sürecindeki önemli bir yer tutmakta. Mahir’in cesareti ve annesinin dayanıklılığı, tüm kesimlerden insanlara ilham vermeye devam ediyor. "Unutma, bizler her zaman buradayız," diyen Ayabak, bir milletin şehitsiz kalmaması gerektiğine inandığını her fırsatta dile getiriyor. Bu sadece bir anne ve evladının hikayesi değil; aynı zamanda bir ulusun hafızasında yer eden ve asla silinmeyecek bir acının simgesidir.
